نقد

یا ملک الحق المبین

امروز آنقدر به این رای مردم می نازند که می توانند مردم را بی عقل خطاب کنند

این درست روحیه بنی صدر است روحیه نفاق و درویی روحیه تکبر و خود بزرگ بینی

این افراد در سخن چیزی را می گویند و در عمل کاری دیگر می کنند

آنروزی را که تورم را جیب مردم می دانستند را فراموش می کنند و هزاران وعهده 100 روزه همه این وعده ها کشک از آب در می آید!!

آب خوردن هم به تحریمها بستگی دارد!...

در روز اجرای برجام تمام تحریم ها بالمره لغو می شود!

با کدخدا باید ساخت!

اروپا آقا بالاسر است!

و....

نباید قلمها را شکست! دهانها را بست!

و.....

این سخنان چیزی است که دوران حکومت داری او ذره ای از آن را در عمل ندیده ایم.

چگونه نباید دهانها را بست وقتی منتقدین خود را بی شناسنامه، بزدل، شیطان صفت، کم عقل و زبان دراز و هزاران صفت لایق خودتان است را می گیرند. آدمهای متفرعن و خودبین و خودپسند چنین هستند و کاری هم نمی شود کرد.

اینها تازه بدوران رسیده هایی هستند که خیال می کنند که روزگار جز آنها را نزاییده و کس دیگری جز آنها نمی تواند جایگزین آنها باشد

زهی خیال باطل در خود جمع کرده اند تا روزگار به آنها روی می کند آنچه را که بوده اند را فراموش می کنند و چنین لگد پراکنی آغاز.

آیا بنی صدر به 11 میلیون رای خود مغرور نشد و از مجلس و دیگر قوا نمی خواست که مطیع او باشند چون او را مردم انتخاب! کرده اند.

امروز همان سخن با ادبیاتی دیگر و با کجی بیشتر از دهان روحانی بیرون می جهد چون من رای مردم دارم پس من باید منتقد دیگران باشم دیگران حق ندارند از من انتقاد کنند!

انتقاد خوب است که من بکنم نه دیگران!

چرا چون من رای آورده ام!!!

وای از این خودپرستی!!!

این افراد جز لفظ قلم حرف زدن چیز دیگری انگار ندارند.

این روزها سخن گوی دولت و حسن روحانی وقتی حرف می زنند فشارشان بسیار بالاست حتی در چهره آنها این نمود دارد.

یک گله آدمهای دم کلفت و مزخرف و متکبر و ژنرال مآب را جمع کرده اند و با خریدن رای مجلس هرکاری که نمی شد کرد را انجام می دهند.

سپس طلبکار مردم هم هستند.

آیا طرح مجلس برای برگردانند اموال نامشروع چنین آب در لانه مورانه ها انداخته که هرکدام بطرفی و طریقی ملت را با سخنان فحش گونه می نوازند؟

آیا نداشتن جایگاه اجتماعی این عصبانیت را موجب شده است؟

یا اینکه برجام بی انجام و نتیجه چنین عرق بر بدنشان نشانده؟

شاید هم سخنان سیف و عراقچی و ظریف که هیچ عایدی حاصل نشده از برجام و .... شرمساری را بهمراه داشته؟

هر چه هست در آن اعتماد بنفس نیست! هر چه هست این طرز سخن گفتن نیست!؟

بی عقل خواندن حتی دشمن هم کسی نمی پسندت چه رسد به دلسوزانی که فقط می خواهند ریل حرکت اصلاح شود تا کار به انجام رسد.

ولی این فرمانده فقط خود و اطرافیانش را می بیند و منافع ذبح شده کشور هیچ او را بر نمی انگیزد!

....

این قصه سر دراز دارد

آیا روحانی راه بنی صدر را ادامه خواهد داد

و از مجلس در راس امور و ملت ولی نعمت عذرخواهی می کند یا اینکه راه تکبر و و تفرعن را پی !!!!!!!؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

آشوب

یا قیوم

شهری که آشوب دارد

نیاز به شورش ندارد

راستی

یا حی

تا می شود صحیح

هرگز نباشید دروغ

غم عالم از ناراستی است

این اولین و آخرین پله نصایح است

هر پندی تو را دهند جز این نیست

درست باشید

و نادرست هرگز

نهیم

یاقهار

نمی دانم چرا آنچه نداریم در چنته نهیم نام!

قدیم می گذاشتند بر دیگری، جدید می گذاریم بر خود.

همت کرده در اصلاحات هیچ نیافتیم اصلاحی جزء ویرانی قبل تر هم ساختی ندیدیم در خرابی

و نگاهی به مهرورزی نمودیم و آنرا جزء نامهربانی ندیدیم

و کنون هم ناامیدی ارمغان امید شده است و ای کاش نام تدبیر نداشت که هیچ جزء بی تدبیری نمی یابیم.

نام نهند زلفعلی کچل را در مملکتی که به نابینا گویند عینعلی!

به یقین جزء این می بینید شما که عینک ندارید.

فرد

بنام هستی هستی بخش

روزی که شده است

آماده هستم برای بود یا نبود

خاطرات را مرور کنم یا ببینم

آه..

....آه

باز گویم تورا در جوانی چقدر بخشنده و مهربان

با گذشت ولذت زندگی

با دیگران همراه و هم صدا

در نگاه این و آن بی تفاوت

از نگاه شان هیچ دل نگرانی نبود

امروز

فرد

خودم

بچه ام

مادرم

همسرم

برادرم

فرد....

امروز من هستم و خودم در پیچیده پیچیدگی خودم

من فرو رفته ام در فرد

چقدر حقیر

از پرواز دراز به کوچ کنج نشین

آنروز رفاقت و همدلی

امروز بی حوصلگی و نازبانی

کو آن صفا

در کوچه ها مانده

همراه من نیامده

یا اورا همراهم نیآورده ام

چقدر مشکل است

نگاه به گذشته

فقط در فرد گم و گور شده ام

جز خود دیگری نبینم تا کی

دیگر نخواهم شد وقتی فرد آمد

خیلی افراد رفتند

....آه

و آه که خود بانی اینکارم

پیری تقصر دارد یا تجربه

نمی دانم

از دست داده هایم خیلی فراوان است

چه کنم؟

آه.....

فرد

باز ناید فردا

فرد از آمدنش متنفرم

چه کنم؟

آه....