نمک

 ارحمن الراحمین

قاقا گفتن

افتادن و برخاستن

تاتی تاتی کردن

ما ما گفتن

تلو تلو خوردن

شیر مکیدن

خود را خراب کردن

....

این یعنی یک کودک

انتظار نیست که او کار سخت انجام دهد

باری جابجا کند

مطلبی ارایه دهد

فکری نو در اندازد

....

لجاجت بی فایده

ترس از خیلی چیزها

نترسیدن از چیزهای ترسناک

نمی داند کجا باشد و کجا نباشد

گاهی سختی را آسان میگیرد و بعضی وقتها آسانها را سهل

....

خاکی بودن

بازی کردن

آینده را ندیدن

گذشته ،گذشته

تلاش برای خواسته

کوشش برای نیاز

....

نیازهای اولیه کدامه؟

نیازهای ثانویه چیه؟

من شیر می خواهم

نمی دانم نیاز چیه

نمک

یا رزاق

آن نزدیکی شهر جایی که هیچ کس دماغ ورود به آن را ندارد.

جایی که خیس است و کمی آب به رنگ آسمان در ماسه ها در حرکت آرام خود به سمت پایین سرازیر

نقطه به نقطه آن خیره کننده وغیر قابل شرب 

اگر در گرمای بهار یا تابستان به آن گذر کنی شدت تشنگی تو را جذب آب می کند ولی تلخی و شوری آن به مواظبت نیازمند است.

حتی نباید بی احتیاطی کنی و به آن دست بزنی و گر نه سوزش آن طاقت فرساست.

اما در همین نزدیکی می شود گلوله هایی از نمک را یافت که خواص آن بسیار بیشتر از نمکهای بازار است حتی اگر روی آن نوشته باشد غنی شده با ید.

در گذشته ها مردم همین نمک را سر سفره در مطبخ و خمیر نان داشتند و هیچ کمبودی از مواد معدنی نداشتند

چون این نمک سر شار بود از انواع مواد معدنی مورد نیاز بدن

می شود رفت و آورد و استفاده کرد و یاد گذشته نمود و از برکت نمک بهره کامل برد .

نمک آنروزها برکت بود و به غذا و سفره برکت می بخشید.

یاد آن قدیمها بخیر!

آن سالها که مردم خود لمس می کردند نتایج تلاش خود را.

یادش بخیر!

فرد

بنام هستی هستی بخش

روزی که شده است

آماده هستم برای بود یا نبود

خاطرات را مرور کنم یا ببینم

آه..

....آه

باز گویم تورا در جوانی چقدر بخشنده و مهربان

با گذشت ولذت زندگی

با دیگران همراه و هم صدا

در نگاه این و آن بی تفاوت

از نگاه شان هیچ دل نگرانی نبود

امروز

فرد

خودم

بچه ام

مادرم

همسرم

برادرم

فرد....

امروز من هستم و خودم در پیچیده پیچیدگی خودم

من فرو رفته ام در فرد

چقدر حقیر

از پرواز دراز به کوچ کنج نشین

آنروز رفاقت و همدلی

امروز بی حوصلگی و نازبانی

کو آن صفا

در کوچه ها مانده

همراه من نیامده

یا اورا همراهم نیآورده ام

چقدر مشکل است

نگاه به گذشته

فقط در فرد گم و گور شده ام

جز خود دیگری نبینم تا کی

دیگر نخواهم شد وقتی فرد آمد

خیلی افراد رفتند

....آه

و آه که خود بانی اینکارم

پیری تقصر دارد یا تجربه

نمی دانم

از دست داده هایم خیلی فراوان است

چه کنم؟

آه.....

فرد

باز ناید فردا

فرد از آمدنش متنفرم

چه کنم؟

آه....

22 بهمن مبارک باد

یا رحیم

روز 22 بهمن 1357، تاریخ نهضت اسلامی مردم ایران به رهبری امام خمینی (ره) به نقطه عطف خود رسید. در روز 22 بهمن سرانجام مبارزات مردم مسلمان به بار نشست و پادشاهی 2500 ساله و ظلم و استبداد بیش از 50 ساله رژیم پهلوی در ایران، ریشه کن شد و به خواست الهی حکومت جمهوری اسلامی تأسیس شد.

متن پیام امام خمینی (ره) در روز 22 بهمن 57 به این شرح است
بسم الله الرحمن الرحیم
ملت مسلمان و قهرمان و مبارز ایران! در این لحظه حساس که به لطف خداوند تعالی مبارزات قهرمانانه شما سدهای استبداد و استعمار را یکی پس از دیگری می شکند و انقلاب اسلامی شما شکوفه ها و میوه های خود را آشکار می سازد، لازم می دانم ضمن اظهار تشکر و قدردانی از یک یک شما برادران و خواهران چند نکته را یادآوری نمایم:

شما در جریان مبارزات گذشته رشد اسلامی و انقلابی خود را آشکار کرده اید و اکنون بیش از پیش لازم است که این رشد را به جهانیان نشان دهید تا جهانیان بدانند مردم مسلمان ایران می توانند بدون قیمومت این و آن، راه سعادت خود را انتخاب نمایند.

لهذا از شما می خواهم که اولا مانع آشوب و هرج و مرج بشوید و نگذارید آشوبگران مغرض به عملیاتی از قبیل غارت، آتش سوزی، مجازات متهمان و از بین بردن آثار علمی و فنی و صنعتی و هنری و اتلاف اموال عمومی و خصوصی دست بزند. دشمن برای خراب کردن چهره نهضت از طریق نفوذ دادن افراد مفسد و مغرض در میان توده مسلمان دست به چنین کارها می زنند تا نهضت ما را ارتجاعی و وحشیانه قلمداد نمایند. من اکیدا اعلام می کنم که هر کس دست به چنین عملیاتی بزند از جامعه انقلابی ملت مطرود و در پیشگاه خداوند متعال مسئول است.

ثانیا توجه داشته باشید که انقلاب ما از نظر پیروزی بر دشمن هنوز به پایان نرسیده است. دشمن از انواع وسایل و دسائس بهره مند است و توطئه ها در کمین ماست. تنها هوشیاری و انضباط انقلابی و اطاعت از فرمانهای رهبری و دولت موقت اسلامی است که همه توطئه ها را نقش بر آب می سازد.

ثالثا افرادی از دشمن که به عنوان اسیر در اختیار شما قرار می گیرند هرگز مورد خشونت و آزار قرار ندهید. همچنان که سنت اسلامی است به اسیران محبت و مهربانی کنید و البته دولت اسلامی به موقع آنها را محاکمه و عدالت را در مورد آنها اجرا خواهد کرد.

از همه شما برادران و خواهران عزیزم می خواهم که با دولت موقت انقلابی اسلامی که وارث یک سلسله خرابی های دولتهای فاسد گذشته است همکاری نمائید تا به حول و قوه الهی هر چه زودتر با همکاری یکدیگر ایران اسلامی آباد و آزاد را مورد غبطه جهانیان بسازیم.

والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته
روح الله الموسوی الخمینی
22/11/57

 نهضتی که در 22 بهمن 1357 به پیروزی رسید، امروزه برای بسیاری از ملل جهان چراغ راه زندگی است.

 و اکنون بعد از 36 سال این طلوع فجر همچنان پابرجا و مستحکمتر از ابتدا در حال پیشروی در جهان است و دیگر مستضعفان جهان را به جلو دعوت می کند.

22 بهمن بر همه ایرانیان و مستضعفان جهان مبارک باد

هدفمندی

یا رحیم

از ابتدا که قرار بود یارانه ها را به مردم بدهند(هدفمندی یارانه ها)  تا خود مدیریت کنند.

ظاهرا دوباره می خواهند خودشان مدیریت کننده باشند.

یعنی آنچه در جهان ثابت شده دولت مدیر خوبی نیست دولتی های ما می خواهند خلاف آنرا ثابت کنند) می گویند ما مدیران خوبی هستیم!!!

مردم نمی توانند مدیریت کنند!!!!

ماییم که می توانیم!

اگر قرار بود که شما عالی مقام ها مدیریت کنید که اصلاً هدفمندی اجرا نمی شد.

این هدف بزرگ(مدیریت مردم بر امور خود) اصل مهم امروز فراموش شده!

چرا؟

اینکه چرا ؟ چون دولت خیال می کند باید جیب مردم را کیسه و خزانه خود بداند آقا پول هدفمندی(مردم) را به مردم بدهید خودشان می دانند آنرا چکار کنند.

بنزین خواستند می خرند. دارو خواستند همچنین نخواستند بروند در بانک بگذارند بروند زمین بخرند بروند ویلا ،ماشین،اسباب بازی و.... بخرند هرچه دوست دارند.

به شما چه که بیت المال را دست می زنید که می خواهید چه ها کنید.

شما همان چه هایی که کردید مردم را بس است.

عزت ما را پای استکبار قربانی کردید.

بس است.

شرف ما را زیر پای دول زورگو غرب پایمال.

بس است.

200 کیلو اورانیوم که با خون بهترین دانشمندان این کشور بدست آمد در برابر وعده های پوچ استکبار اکسید نمودید.

بس است.

آیا اینها قیمت نداشت.

آیا اینها ارزان بدست آمده بود که چنین مفت فدای جاه طلبی خود کردید.

این را نامش مدیریت و افتخار بزرگ می گذارید.

هر روز قطعنامه بر علیه ما صادر می شود این بود زانو زدن آمریکا بر حق شما، این بود دیپلماسی فعال!

عقب نشینی هر روز شما و پیش روی غرب این نامش فرهنگ عاشوراست.

این چراغ سبز نشان دادن ها چه نتایجی در بر داشته ما را هم خبر دهید تا در جهل نمانیم!

چرا یک منتقد را در سخن نمی بینیم؟

درهای نقد را بسته اید و نام آنرا نقدپذیری نهاده اید.

این چراها نشان می دهد که کار خراب است

ور نه مخفی نبود.بود؟

تجربه نشان داده هرجا مردم نامحرم بودند کلاه سر دولت رفته.

چه در قاجار چه در پهلوی و چه قبل تر

این عقب نشینی نامش نرمش قهرمانه نیست این ذلیل شدن است نامش خاریست!

چرا دولت آمریکا به اسرائیل باید گزارش بدهد ولی شما به مردم گزارش نمی دهید

هنوز باید منتظر باشیم؟

تا کی؟!

خدا کند که من نفهم باشم!

خدا کند که اینها همه اشتباه من باشد.

خدا کند......