ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | ||
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
یا قاضی الحاجات
برادر عزیز رئیس جمهور که هرجا تعیین مدیر عامل بانک و شرکت دولتی بود آنجا حاضر بود بالاخره در ماجرای انتخابات در گل نشست و محاکمه و به اتهامات جاسوسی و دخالت در امور و سو استفاده از نسبت با برادر و ... بالاخره محکوم شد!
اما برادرجان معاون اول که خوب بلد بوده از دلار برادرجان استفاده کند و دلار میلیاردی روی هم جمع کند بعد از دستگیری و محاکمه محکوم شد
حالا اگر قانون و اجازه میداد از خود این محترمان رئیس و معاونش می پرسیدن و یا به میز محاکمه می رسیدن چه جوابی عاید میشد!!
خدا عالم است.
آنچنان انسانهای متکبر نزد افکار مردم خوار می باشند که خود بیخبرند و نادان.
وقتی انسان حسن روحانی را که در چشم مان کوچک بود آنرا ریز و بی مقدار کرد که دیدیم او خودش را تافته جدا بافته از مردم می بیند!
برعکس کسانی که خود را چون مردم می بینند هر روز عزیزتر و بزرگتر بلکه بزرگوارتر می شوند
چقدر این انسانها حقیر هستند که در خود نخوت را پرورش میدهند
در تعجب هستم که او چگونه چنین لباسی را پوشیده عمامه نموده و هنوز یا قرآن را مطالعه نکرده و یا مثل همان جماعت جمود جاهلیت قرآن را حفظ کرده ولی در او جز ذلت و کفر نیفزوده.
آیا او یک امیر در کشور اسلامی است کاش یکبار نهج البلاغه را نه فقط نامه امیرالمومنین به مالک اشتر را مطالعه میکرد و میدید از امیر اسلامی تا او ، فاصله از جنگل تا یک ویروس داخل یک میکروب هم بیشتر است.
وای بر چنین کسی که بر ما آزموده شد
یا عظیم
در تعجب کار بی تا کرده اند
رمز امروز را باز کرده اند
فردا را چاپ کرده اند
خطی که نگارش داده اند
شاید شیدا دیده اند
من و مار گزیده دیده اند
امروز را تاب آورده اند
دیر یا زود بوده اند
کم و زیاد کرده اند
پدرها را زندان کرده اند
مادرها را برده اند
تکه ها کرده اند
وقت را
جا را
آسمان و زمین
همه را تکه تکه کرده اند
اینها از کجا بحران دیده اند
شاهی و پادشاهی کرده اند
امیران بی لیاقت
وصله های ناجور دنیا
شرم را پاره کرده اند
از عربیت مانده اند
زبان خود را فراموش کرده اند
مرگ بهترین لعنت برای آنها
سود آنرا فریاد کرده اند
یا حق مطلق
شاید بارزترین نشانه اخلاص ، عمل کردن و حرف نزدن باشد.
همان که سردار دلها داشت حرف زدن از عمل خیر و درست ، انسان را در دلها جای نمی دهد آنچه انسان را در دلها جای می دهد رضایت حق از عمل است کسی که فقط بخواهد برای او فرمانبری کند خدا هم جواب آنرا به موقع و در عالی ترین رده به او عطاء می کند. اگر لازم باشد حتی خون او را برکت و خیر قرار میدهد.
این روزها که ارتش تروریست آمریکا یک فرمانده مخلص ما را شهید کرده در تمام مدت این نشانه ها هویدا شده.
کسی که در جنگ و صلح هیچگاه برای خود قدمی برنداشت مگر با بصیرت مثال زدنی راهی را رفت که حق نمایان نموده بود اینجاست که وقتی تو نیت خود را خالص کنی او خود عملت را خالص می کند و هدایت.
چقدر او با دیگرانی که آیه یاس در کلامشان موج میزند تفاوت دارد!؟
شجاعت او در چه حدی است که آمریکا را هیچ می انگارد او را مقایسه کنید با کسانی که شجاعت اخراج یک عنصر نامطلوب را از کشور ندارند آخه او همه هیمنه اینها را شکسته شما هنوز از خاکستر آنها می ترسید برای کدام هدف و کدام چرب لیستی دنیا!؟؟
نمایندگان مجلس هم که هم خط خودتان هستند اخراج سفیر انگلیس را خواستارند آنوقت شما شجاعت اقدام ندارید که چه بشود ؟!
شما که اجازه باز کردن یک حساب بانکی هم ندارید از چی می ترسید؟
آیا شهید قاسم سلیمانی چنین بود؟
اما اکنون یک دانش آموخته این سردار در میدان است ببینید چگونه با شجاعت مثال زدنی مسئولیت پذیری می کند و مردم را نامحرم نمی داند؟
آنطور
مثل شما که رفتید محرمانه با شرکتهای اروپایی قرارداد بستید و سهمی بالاکشیدید
مثل شما با مثل انها چقدر فرق است ببینید کجای کارید؟
سردار حاجی زاده حتی اشتباه هواپیمایی کشوری را برای خود دستآویز قرار نمی دهد که از مسئولیت خود شانه خالی کند و خطای زیر دست خود را با تمام قدرت می پذیرد این عزت آور است نه راه رفتن با شیطان و لبخند زدن با او و عکس گرفتن با موگرینی عزت آور که نیست هیچ شرم آور است
بسم رب الشهدا
چگونه می شود یک جهانی را تکان داد
چگونه می شود جهانی را به طرف خود متوجه کرد
جزء اخلاص در عمل ممکن نیست
سردار دلها یک عمر در این معنی بود
و در این معنی در هر عملی پا گذاشت
و در همین معنی جزء حق ندید
و راهی را انتخاب کرد و عمل نمود که بسیار سخت است و نتیجه آن بسیار شیرین
شهادت در راه حق پاداش چنین کسی است
وای بر ما ماندگان و مشغولین به دنیا
آیا جنازه ای را بیاد دارید که عتبات و مشهد و شلمچه و تهران و کرمان (منظورم چندین کشور و شهر) آنرا تشییع کنند و حتی رئیس یک کشور درخواست داشته باشد که به آنجا هم برود و تشییع شود ولی امکانات و زمان اجازه ندهد
این یک معنی در معنی است و آن اخلاص در عمل است که دلها را فرامیگیرد