انار

انار

معرفی انار و دلمشغولیهای یک هموطن
انار

انار

معرفی انار و دلمشغولیهای یک هموطن

روز نه، روزنه

بسمه تعالی

       به مناسبت روز معلم و شهادت استاد مرتضی مطهری       

 

آه، و هزاران واه از آن روز که نشانه رفتن مغز متفکران را. نمی‌دانم امروز روز معلم است در این فکر هستم که شهادت او را چرا روز معلم نامیدند، البته که او عالی‌ترین معلم است ولی وقتی می‌خواهم تبریک بگویم یک روز مهم را، احساسی مبهم دست می‌دهد و توان ازم می‌برد. آنقدر او را خواستارم که نبودش را در تمام وجودم درک می‌کندم و اگر نبود آثارش اینقدر این درد نبودش سخت می‌نمود که کلامی ازمان نشنوی. ولی همه آنچه را که گذاشته آنقدر هست که ما را سیراب کند و شاید همین بس باشد. شهادت او روز معلم شده است چون همه عمر آموخت و تدریس کرد و در این راه سر به سردار داد. او متفکری بود که تفکر کردن می‌آموخت. دانشمندی بود که دانشمند می‌ساخت. اعلامه‌ای بود که عالم می‌پرورید. بصیری که بصیرت پرورش می‌داد. نویسنده‌ای بود که نوشتن تعلیم می‌داد. سخنرانی بود که سخن‌دان تحویل می‌داد. مبارزی که بارز باشد، میدانی که مرکز بود، راهنمایی که رهنمای راه گمشدگان بود، استادی که به تمام معنی معلم بود. بشیری که مژده دهنده روشنی بود. صابری که بنده شکیبا سامان می‌داد. شجاعی که دلیر مردان کارزار نمو می‌داد، عاشقی بود که عشق می‌آموخت. محبوبی که حبیب‌اله داشت. عادلی که عدالت بپا کن بود. اقامه کننده صلوات الصالحین بود.

هر چه گویم از قدر او کاهیم چه بهتر که او را با زبان قاصر خود مقصور نسازیم و او را امام(ره) می‌شناخت همین کلام را داشته باشیم مطهری حاصل عمر من بود......

تمام آثارش بلا استثناء مفید هستند.....

به همه دانشجویان و متفکرین و روشنفکران متعهد توصیه می‌کنم که نگذارند که کتابهای این استاد عزیز با دسیسه‌های دشمنان اسلام فراموش شود.

و امروز همان است که دسیسه‌ها در کارند که آثار او مغفول افتد. چه جوانانی را می‌شناسیم که هنوز با افکار او آشنا نیستند و چه دانشجویانی را می‌بینیم که نمی‌دانند او چه خدماتی به قشر روشنفکر و دانشمند کرده است.

قلبی در فشار و دلی در آزار و سری پر از درد دستی در بند و پایی در غل که چرا نشناختیم؟ چرا نشناساندیم؟ چرا نمی‌شناسیم؟ چرا نمی‌شناسانیم؟

آه و هزاران واه از آن روز که نشانه رفتن مغز متفکر مارا، نمی‌دانم این درد را به کجا ببرم به کی بگویم با چه زبانی بگویم.

آه و هزاران واه از آن روز که هنوز تسلیت آن درخورتر است. آنروز یک روز نه بل یک روزنه بود تا بشناسیم او را و باز فکر کنیم هنوز هم روز نه بل فقط یک  روزنه  برای درک او.

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد